Toplumun bu çocuklara yapıştırdığı ‘etiket’ bu değil aslında;yakıştırılan ve alışılagelmiş ifadeyle ‘Yaramaz Çocuklar’.Bilmedikleri veya gözden kaçırdıkları ise bu çocukların çok YARAR olduğu.
DEHB yani Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite teşhisi konan çocuklar,yerinde durması mümkün olmayan,çok konuşan,sırasını beklemekte zorlanan,yaşayacakları her olaydan,karşılaşacakları her durumdan ve uyandıkları her günden emin olmak isteyen,bununla ilgili endişelenen ve bu endişelerinin giderilmesi için sürekli sorular soran,dikkatlerini bir türlü toplayamayan ve bazı takıntıları olan çocuklardır.Ancak diğer taraftan genellikle bu çocuklar çok zeki,meraklı,öğrenmek isteyen,sorgulayan,merhametli,sosyal,duyarlı,vicdanlı ve hiç üşenmeyen çocuklardır.
Peki ilaç yani Ritalin ve muadili ilaçlar verildiğinde nasıl etkileniyorlar?Şöyle ki; kurallara uyan,sessiz,sakin,söz verildiğinde konuşan,soru sormayan,o kadar dikkatli ki defterindeki bir çiziği bile farkedip o çizik çıkana kadar silen,susan ,duran,hatta çoğunlukla kıpırdamayan bir hale gelirler.Artık çok merak etmezler,fazla sorgulamazlar,hatta bazen oyun oynamayı bile istemezler.Kurallar neyse onları yerine getirmek rahatlatır onları.
Anne gözüyle bakıldığında çocuğun ilaç kullanması ‘acıklı’.Doktorlara sorarsanız çocuk için gerek şart.Topluma sorarsanız,’yaramazlık ‘yapmasın da…
Geçenlerde bir anne ile konuşuyoruz,bana dedi ki; ‘oğlumun sınıfı çok iyiydi,hep çalışkanlar vardı,bu sene doldurmuşlar bir sürü yaramaz ve tembel çocuğu bizim sınıfa.Mahvettiler sınıfı’.!Samimiyetle söylüyorum ki kalbim sızladı.Bu çocuklara şans vermeyi bir kenara bırakın , varlıklarına tahammül bile yok.Şu bilinç de yok:Hayatta herşey testler değildir ama sorumluluklar önemlidir.Çocuklar çok hareketli,duramayan olabilir,ama sorumluluk bilinci geliştirilebilir.Ders çalışmayabilir,yani etiketlersek! ‘tembel’olabilir,ama çalışan çocuklarla arkadaşlık kurarsa,çalışkan çocuklarınızın onlarla arkadaşlık etmesine izin verirseniz ,onlar da başarılı olabilir.
Çocukları,yani geleceğimizi,tembel,yaramaz,kötü huylu vb. diye etiketlersek,kabul görmeleri için ilaçlamak zorunda kalırız.Toplumda doktora da ihtiyaç var,çöpçüye de,öğretmene de,mühendise de,esnafa da,girişimciye de..Nerden biliyoruz?Belki o yaramaz! çocuklar ileride girişimci işadamları olacaklar.
Her konuda olduğu gibi bu konuda da EĞİTİM ŞART.Bilinçlenmemiz,özellikle de ailelerin eğitilmesi şart.Bunlar benim kendi oğlum ve çevremdeki birkaç DEHB’li çocukla ilgili gözlemlerim.Kendi açımdan ve yaşadığımız çevre itibariyle değerlendirdim.Bilginize..