Çocuklarınızı hayatınızın hangi değer evresinde tanımlıyorsunuz? Kime sorsam ‘evladım o benim parçam’ diyor!
Peki ya onlar için bu cümlenin hakkını veriyor musunuz?

Gözlemlerimden yola çıkarak bir örnek vermek istiyorum. Birbirini seven bir çift tüm engel ve kısıtlamalara rağmen evlenirler, çocuk sahibi olurlar. Sonrasında hiçbir şey evlilik öncesine benzemez hal alır. Her zaman olduğu gibi bundan kadın olan taraf yakınır.

Evliliklerinin monotonlaştığını her ikisi de bilir. Sebep maddi ya da manevi bu önemli değil önemli olan çözülmek istenmesi her ikisi tarafından! Söylediğim gibi çocukları vardır bu çiftin, tabi ki o onların bir parçası ve onu çok seviyorlar. Ama sevgi tanımı nedir? Sadece kucağına alıp pohpohlamak mı? Ya da bezini mamasını… yaşam için gerekli ihtiyaçlarını gidermek mi? Hastalandığında başınsa beklemek mi? Ya da hepsi ve birkaç eklenti daha mı?

Bunların hepsi var belki benim tanımında ama en önemlisi hissetmek çocuğunun acısını sevincini bakışlarından hal ve tavırlarından anlayabilmek yani farkındalık önemli olan; ilgilenmek en önemli faktör olarak ön plana çıkıyor bu tanımda.

Örneğimin devamında çocuklarının otistik olduğunu öğrendiler, çok erken olmasa da bir şekilde tedavi için yola koyuldular deyim yerindeyse! Demek istediğim o ki hayatınızın size getirdiği zorluklara karşı pes kelimesini kullanıp bencilleşmek yerine sorumluluklarınıza sıkı sıkıya sarılmalısınız.

Otistiklik beyindeki sıvı ile alakalı bir hastalıktır. Kalıtımsal ya da hamilelik evresinde yanlış bir davranıştan kaynaklanmıyor. Bu hastalığa neden olan faktör tam olarak bulunamamıştır. Bununla ilgili araştırmalar devam etmektedir. Dünyada her 10 çocuktan 2si otistiktir ve her 3otistikten 2si erkek çocuktur.

Bu şekilde nedeni belirli olmayan birçok hastalık çocuklar için tehlike arz etmektedir, en azından belirtilerden yola çıkarak erken teşhisle birçok şeyin üstesinden gelebilirsiniz. Bunun içinde sevgi tanımımda yer alan farkındalık başrol oynamaktadır.

Otistik çocuk dış dünya ile alakasızdır, kapalı kutu gibidir. Konuşma zorluğu çeker, ilgisizdir . El yordamı ile anlatmak istediklerini anlatmaya çalışır. Erken teşhis halinde eğitimle otistik çocukta büyük ilerlemeler kaydedilebilir.