Kızım ilköğretim 2. sınıfta; performans ödevlerinin başladığı dönem yani. Anne ile çocuk iletişiminin sağlanması veya artması ve tabi ki çocuğun bir şeyler öğrenmesi, araştırma kabiliyetinin, sorumluluk bilincinin gelişmesi için verilen ödevler.
İlk ödevimizin konusu, FRAKTAL NEDİR? ..??? NEDİR?
36 yaşındayım,25 yaşıma kadar sayısal alanda eğitim aldım ancak hayatımda ilk kez duyduğum bir terim.Böyle durumlarda can simidimiz olan internete baktığımda 2 saniyede öğrendim.Merak edenler olabilir diye söylüyorum; fraktal aslında,düzgün olmayan bir geometrik şekil. Şöyle ki,bütünün kendini oluşturan küçük parçalarda kendini tekrarlaması durumu.Mesela karnabahar,mesela brokoli,mesela eğreltiotu veya ağaç gövdeleri en bilinen fraktal örnekleri.Ne demişler ‘öğrenmenin yaşı yoktur’,öğrendik.Sonuç : kızım artık brokoliye ‘fraktal’ diyor.
İkinci ödevimiz ÖRÜNTÜ NEDİR? Bunu biliyorum işte,yaşasın!!Lisede tanışmıştım örüntülerle.Üniversite sınavına hazırlandığım zamanlardı galiba.Tabi bu ödevi kızımın anlayacağı şekilde hazırlayabilmek için şekiller,hayvanlar,meyveler,renkler kullandım.Sonuç: kızım,akla gelmeyecek örnekler verip ‘anne bu da bir örüntü değil mi?’ şeklinde sorular soruyor.
Benim kızım yaptığı ödevleri öğrendi.İşte en önemli sonuç bu olmalı;çocuğun hazırladığı ödevi anlaması.Böyle konularla yaptırılan ödevleri çocuklara anlatabilmek aslında annenin performansı.Kızım düzenli çalışan, uyumlu,akıllı bir çocuk olduğundan ben çok zorlanmadım.
Güya çocukluğunu yaşasın,oyundan geri kalmasın,okuldan sıkılmasın diye devlet okuluna gönderdim kızımı.Ya bir de koleje gönderseydim?Herhalde bu ödevlerin İngilizcesini isterlerdi.Bunlar çocuk,körpe daha bunlar.Müfredatın bu kadar ağır olmasını doğru bulmuyorum.Eminim birçok ebeveyn de benimle aynı fikirdedir.
Böyle giderse bu çocuklar liseyi bitirdiklerinde doktor olacaklar…!!!
İkiz oğullarımın ise okula başladıklarını , hele bir de performans ödevi hazırladıklarını düşünemiyorum.Aynı anda iki tanesine birden farklı ödev konularını anlatmaya çalıştığımı da düşünemiyorum.Onlar kızımın tam tersi çocuklar çünkü.Bu konuyla ilgili düşündüğüm şey ise ,onlar okula başladığında çooooook çok uzaklara gitmek.Mesela Papua Yeni Gine.