5 yaşında bir oğlum var.Adı Emir.Emir’in bir ikiz erkek kardeşi, bir de ablası var.
Aslında bir süredir devam eden fakat son birkaç aydır arttığını gözlemlediğim bazı davranışları var. Bunların bir kısmı ‘takıntı’boyutunda,bir kısmı ‘olumsuz davranış’olarak nitelendirilen grupta,bir kısmı da bana göre normal! Bana göre normal olmayan davranışları için şimdiye kadar neredeyse tüm teknikleri denedim.Fakat ona bir faydası olmadığı gibi ben de sinirli, öfkeli, bağıran bir anne haline geldim. Tabi ikimizin de bu halimiz diğer iki çocuğumu da olumsuz etkilemeye başladı ve artık yardım almaya karar verdim.

Bir akşam oturdum ve Emir’in tüm özelliklerini bir çırpıda kağıda döktüm.Ertesi günlerde bu yazdıklarımı 4 farklı Uzman Psikoloğa gösterdim. Hepsinin ortak görüşü şu oldu: Hiperaktivite ve Dürtüsel Davranış Bozukluğu.
Eminim bir çok anne-baba bu ve/veya buna benzer şeyler yaşıyordur çocuklarıyla ilgili. Sizlerle bu süreci paylaşmak istiyorum.Çünkü kimsenin, özellikle de okul öncesi yaşta çocuğu olanların ,geç kalmamasını ve okul döneminden önce bu sorunu çözmelerinin önemini vurgulamak istiyorum.Bu nedenle attığım ilk adım olan çocuğumla ilgili tüm özellikleri yazdığım listeyi sizinle paylaşıyorum:

En Belirgin Özelliği : Babasına Düşkünlüğü
Bunun dışında;

•Çok hareketli, hiç üşenmez.
•Çoğu zaman bağırarak veya yüksek sesle konuşur.
•İkiz kardeşi ve ablası üzerinde hakimiyet kurmak ister.
•Babasının kulak memesiyle oynar, başka kimseninki ilgisini çekmez.
•Kötü kelimeler kullanmaya bayılır.
•Güçlü olmayı çok sever.
•En sakin olduğu zamanlar,boyama yaptığı ve hikaye dinlediği zamanlardır.
•Tişört ve/veya kazak yakalarını,kol uçlarını ağzına alır zaman zaman.
•‘R’harfini söyleyemiyor.
•CD izlemek istediğinde tüm CD’leri (50 tane veya daha fazla) halının üstüne dizer,sırayla izleyeceğini söyler. Çizileceğini ve bir daha izleyemeyeceğini söylesem de her defasında onları kaplarından tek tek çıkarıp halının üstüne dizer.
•Boyama yapacağı zaman da tüm kalemlerini yan yana dizer,öyle boyar.Ufak bir alanda bile bir sürü renk kullanır.
•Her yere tırmanır; cam kenarları, gardrop üstleri, masa üstleri,tezgahlar vs. Tırmanamayacağı yer yok gibi.
•Şarkı söylemeyi çok sever.
•İkiz kardeşi her şeyi çok çabuk öğrenirken, Emir’de öğrenme güçlüğü yaşıyoruz. Sayıları öğrenmekte bile zorlandı.
•Aşk, sevgili, öpüşmek, şu an en çok güldüğü ve söylediği kelime ve kavramlar.
•Çorap ’takıntısı’ var.Sadece kendi seçtiği veya uygun gördüğü!çorapları giyer.
•Bir anne için ‘doyurucu’kabul edilen düzeyde yemek yer.Yanlız çok pis ve ağzına tepiştirme suretiyle yemeyi tercih eder. Çatal ve kaşık onun için pek bir şey ifade etmez.
•Gündüzleri tuvalet ihtiyacını kendisi giderebiliyor. Poposunu kendisi yıkamaz, elinin kirleneceğini söyler ve hep beni çağırır. Geceleri hala bez bağlıyoruz. Çok denedik ama bunu çözemedik.
•Ayakkabı ve giyecek takıntısı da var.Belli şeyleri giymek istiyor. Giydirmezsek sorun çıkarıyor ve kendine yakışmadığını söylüyor.
•Çok hızlı yemek yediğinden sıklıkla kusma sorunu yaşıyor.
•Gittiğimiz evlerden küçük oyuncak araba alıyor ve cebine koyup eve getiriyor.Her defasında geri götürüyoruz.
•Beni çoğunlukla dinlemediği için babasını ön planda tutarım.

Tüm bu yazdıklarım benim için asıl veya önemli bir sorun değil. Tek derdim sözümü dinletememek, onun üzerinde nasıl otorite kuracağımı bilememek.

Yukarıdaki en son cümlem aslında tüm Hiperaktif çocukların annelerinin geldiği nokta.
Paylaşmak istedim.Yorumlarınızı bekliyorum.
Sevgiler,