Babalar için her zaman erkek çocuk severler derler ya ben buna katılmayanlardanım. Ben ailemin ilk çocuğu olarak ve bir kız çocuğu olarak bunu asla hissetmedim ve yaşamadım. Çocukluğumda çok yaramaz ve bir o kadarda hareketli bir kız çocuğuydum.

Babam akşam eve her geldiğinde bir camcı ile gelir ve sokakta kırılmış olan yani benim kırmış olduğum camı taktırırdı. Buna rağmen hiçbir zaman ailemden özelliklede babamdan bir kısıtlama görmedim. Cezalar alırdım tabi ama onlarda olması gerektiği kadar olurdu.

Babam çocuk ruhu hiç büyümeyen, yok olmayan bir insandır. Her kötü davranışımda benim bir çocuk olduğumu bilir ve benimle konuşarak bana olayı anlayabileceğim pencereden anlatırdı. Okula başladığım ilk zamanları hatırlıyorum da çok zor olmuştu alışmam. Okulda sürekli sorun çıkarıp öğretmenimden azar işitirdim. En sonunda öğretmenim babamı okula çağırarak kızınız çok yaramaz, okul içinde kontrol etmekte zorlanıyoruz demişti.

Babamda öğretmenime bizde zorlanıyoruz onun hareketlerini yönlendirmede “eti sizin kemiği benim “ demiş. Sonraki zamanlarda öğretmenim ve ailemin yardımlarıyla daha doğrusu çabalarıyla hala haylaz ve hareketli ama hep çalışkan bir öğrenci oldum. Lise yıllarımda bir kompozisyon yarışmasında 3’lük kazanmış babam, edebiyat öğretmenim ve ben ödül için bir üniversiteye gitmiştik. Sahneye çıktığım o anı asla unutmayacağım. Babamın bana bakışını, gözlerindeki gururu dünyanın hiç bir servetine değişmem. Bana her zaman arkadaş,destekleyici, bir omuz olmuştur babam.

Bizim aramızda hiçbir zaman bir mesafe, korku ve buna benzer şeyler hiç olmadı. Bazen babama düşkünlüğümü düşünüyorum da tüm kız çocukları benim gibi galiba.Bir gece görmediğimde ertesi günü akşam olsun diye iple çekiyorum hala. Babamla her zaman konuşuruz ve yapacaklarımız, hayallerimizi paylaşırız ve bunlara göre beraberce tüm aile karar alır ve hareket ederiz. Benim yetişmem ve bu güne gelmemde annem ve babam büyük emekler harcadılar. Ben pek çok çocuğa göre şimdi bakıyorum çok şanlıydım hep. Bir kız çocuğu olarak babamla tüm çocukluğumu doya do ya paylaşmış, her ihtiyaç duyduğumda onu yanı başımda bula bildim. Halada küçük bir kız çocuğu gibi onun yanımda olduğunu bilmek bana büyük bir güven veriyor. Kızlar ve babalar her zaman çok güçlü ve özel bir bağ ile iletişim kuruyorlar. Her zaman ortak bir noktada buluşabiliyorlar.

Her zaman yanımda olduğun için ve var olduğun için binlerce kez şükrediyorum..