“Yol kenarlarındaki yağmur mazgallarını kumbara sanıp,harçlığımı atardım.Bu yüzden en çok denizden alacaklıyım.” demiş Sunay Akın..
Çocuk olmanın saflığını ne güzel anlatmış bu satırlarda değil mi? O masumluk,o saflık,o cesaret..
Bir anlık da olsa çocukluğunuza götürmek istiyorum sizi bugün..Hatta birkaç soru sormak…Eminim birçok soruda kendinizi bulacaksınız,hatta eski anılarınız gelecek gözünüzün önüne,kim bilir belki de ağlarsınız..
Kim izlemedi ki Susam Sokağı’nı hiçbir anını kaçırmadan?
Hangimiz annemiz görüp de kızmasın diye usulca gidip mutfaktan aldığımız tabak,kaşık ve bardaklarla evcilik oynamadı? Sonra da içlerinden birkaçını kırıp,annemize yakalanmadı?
Hangimiz annemizin bize zorla içirmek istediği sütü,o görmeden gidip saksı çiçeğinin dibine dökmedi?
Hangimiz yeni alınan bayram ayakkabılarını yastığının kenarında saklamadı?
Hangimiz bardaktan boşalırcasına yağan yağmura aldırmadan bir futbol topunun peşinde koşup,akşama ateşlenmedi?
Hangimiz Ayşe’nin Barbie bebeği kendininkinden daha güzel diye oturup ağlamadı?
Hangimiz arkadaşlarıyla topaç çevirmedi?
Hangimiz sırf diğerlerine daha üstün olduğunu ispat etmek için yükseklik korkusuna aldırmadan gidip mahallenin en yüksek duvarına tırmanmaya çalışmadı?
…
Evet,hangimiz yapmadık ki bunları..Hepimiz yaptık,hem de her anından büyük bir zevk duyarak,çocuk olmanın tadına varırcasına ve hiç kimseye aldırmadan..
Peki bugün neden çocuklarımıza karşı bu denli katıyız,onları apartman dairelerine hapsetmek neden? Neden onlara da bu özgürlüğü tatmaları için fırsat tanınmıyor? Neden onlar da diledikleri gibi koşup oynayamıyorlar? Neden sürekli bir takım kurallara uymak zorundalar?
Her çocuk bir hazine değil mi oysa ki? Hepimiz bilmiyor muyuz ki hazineler çok değerlidir ve onları kaybettiğimiz zaman bir daha yerine koyması çok güç olur..O halde bırakın çocuklarınız çocukluklarını yaşasınlar..Koşsunlar,terlesinler,atlayıp-zıplasınlar,gerekirse kırıp döksünler bile..Kızmayın onlara,kurallarla boğmayın,her nasılsa bir gün büyüyecekler zaten..
Bu kadar söze rağmen hala çocukluğunuzu özlemediniz mi yoksa ? Haydi bakalım toplanın anne-babalar,topaç çevirmeye gidiyoruz ! 🙂
Merve Akyol
Not:Bu yazı Okul Öncesi Yazarlar Sitesi ( www.okuloncesi.gen.tr ) ‘nde de yayınlanmıştır.